Blanche Marie watervallen

Hallo allemaal,

zoals beloofd zal ik jullie hieronder mijn tocht naar een schitterende waterval mee laten beleven. Ik was zo slim en enthousiast geweest om de filmpjes al bij het vorige bericht te plaatsten, maar goed, terugkijken kan altijd. Zeker voor Nusa!

Vrijdagochtend werd ik om 5uur 's ochtends opgehaald. Daarna gingen we papa, mama, Frans en Rina ophalen. Het was nog pikdonker dus iedereen sliep bijna het eerste stuk. Rond half 9 was onze stop en kregen we allemaal een heerlijk broodje met gebakken ei. Toen we hadden ontbeten zijn we doorgereden naar Nickerie. Vanuit daar zouden we op de boot stappen. Voordat we dit deden zijn we in een rijstfabriek geweest en hebben we over de plaatselijke markt gelopen. Dit was wel erg interessant en leuk om te zien.
Met een boottocht van 3uur voor de boeg konden we niet te lang treuzelen. Iedereen werd in de boot gezet samen met de baggage. Iedereen kreeg ook een zwemvest om en ready, steady, go!
De boottocht was indrukwekkend mooi. We voeren over de rivier tussen Brits Guyuana en Suriname. Ook papa zag er heel indrukwekkend uit (zie foto) dit was vooral tegen de zon, want op het water is het erg uitkijken geblazen.
Na 2,5 uur kwamen we aan bij het dorpje Orealla. Hier hebben we kennis gemaakt met de plaatselijke bevolking en hun levensstijl. Heel apart. Alles is nog erg primitief en de jongeren blijven er allemaal hangen. Dit waarschijnlijk vooral omdat ze zich helemaal niet zouden kunnen redden in de grote stad.
In het dorp was een man die echt mega mooie meubels maakte. Hij verkocht ze voor een schijntje en de mensen waarbij het terecht komt betalen waarschijnlijk flink wat geld. Toch wel heel oneerlijk.
Na nog een half uurtje varen kwamen we aan in Apoera. Het dorp waar we 2 nachten zouden slapen. Ons vervoer was een jeep. Dit is alle drie de dagen zo gebleven. Heerlijk, op houten plankjes hobbelen over de toch al slecht onderhouden wegen. Lekker primitief!
Na een kleine tocht kwamen we aan bij de slaapplaats. Hier konden we uitpakken en meteen daarna lekker zwemmen in de Suriname-rivier.
's Middags zijn we wezen kijken bij een inheems volk aan de rand van de rivier. Apoera heeft stroom en water, maar zij hebben helemaal niks behalve alles wat de natuur hen geeft. We bezochten twee dorpjes en beide hadden natuurlijk soeveniers gemaakt. Uiteraard koop je dan iets en ik ben nu de trotse bezitter van een kei mooie armband!
Toen we de rivier weer opgingen kwamen we langs het vogeleiland en ja echt waar...de vogels kwamen in troepen van heinde en verre om daar te overnachten. Het is zo bijzonder om daaronder te varen en al het geroep van de vogels te horen. Iets wat ik niet had willen missen.

De volgende dag moesten we in de jeep voor de tocht naar de waterval. Deze tocht ging over een bauxietweg en door de jungle. In een open jeep door de jungle, betekend automatisch beestjes enzo...de mannen die mee waren hebben dan ook hartelijk om me gelachen. Ik ben daarmee niet zo'n held.
Na toch wel een heel indrukwekkende tocht door de jungle kwamen we aan bij een heel vervallen resort. De mensen die dit resort ooit hadden opgezet hadden goede ideeen gehad, maar het helemaal vewaarloosd. Zonde, want het kan een prachtig resort zijn. Als iemand nog interesse heeft: kost maar zo'n 2 miljoen. (en daarbij 3 miljoen om het op te knappen)
Lopend naar de waterval gegaan en deze was echt adembenemend mooi. We hebben er heerlijk in gezwommen (nouja gezeten) en daarna nog naar een massage waterval gegaan. Oom Frans werd uitgenodigd om ook aan een touw in de stroming te gaan hangen. Hij nam de uitnodiging aan, maar kon zichzelf niet meer optrekken. Gelukkig stond er iemand naast die hem optrok. Tante Rina heeft wel een paar angstige minuten meegemaakt, maar het is goed afgelopen.
Op de terugweg hadden we evenveel lol als op de heenweg in de jeep. We hebben in het wild apen, anaconda's en konijnen gezien.
's Avonds gingen we naar een disco die helemaal donker was. Het was eind van de maand en mensen hadden geen geld meer. We hebben een drankje gedaan (ook daar kost het niets) en zijn naar bed gegaan. Ik was al op de stoel in slaap gevallen.

De volgende morgen moesten we alweer inpakken en wegwezen. We voeren nog door een kreekje in de hoop otters te kunnen zien, maar het water stond te hoog.
Tijdens het varen zijn we nog langs een huisje gekomen die vissen verkocht en het jongetje was helemaal trots op de vissen die waren gevangen. (zie foto)
's Avonds rond 7uur was ik weer thuis. Een hele ervaring rijker, iets wat ik nooit meer zal vergeten.
Owja, we zijn ook nog even langs de zeedijk gereden en daar heb ik geroepen naar Nusa. (Robert en Nusa begrijpen wel waarom)

Afscheid nemen:
Aangezien ik hier nog maar een week ben komt het afscheid steeds dichterbij. Vandaag mijn laatste dag in het Lotjeshuis bij de kinderen gewerkt. Ik had niet verwacht dat ik het moeilijk zou vinden, maar ja, ik moest toch echt even huilen.
Ik heb zo'n heerlijke tijd gehad en de tantes,vooral de directrice, zei zulke lieve dingen. Ze waren heel blij geweest met de hulp en ik was altijd welkom. Dit voelt goed om te horen.
Gisteren ben ik met het gedoneerde geld pampers en melk gaan halen. Ik kon 83!!!! pakken pampers kopen en 20 pakken melk. Het overige geld heb ik aan de directrice gegeven en ik weet heel zeker dat dit aan melk besteed gaat worden.
Helaas was ik mijn fototoestel vergeten, maar ik had wel mijn telefoon bij me. Ik heb er een foto op gemaakt en als je de berg wilt zien, hoor ik het wel.

Aankomend weekend gaan pa en ma weg en ik volg al snel. Maandag en dinsdag nog werken (dat wordt zeker janken dinsdag) en donderdag naar huis.
Met uitzicht op een eigen huisje en een nieuwe opleiding en het weerzien met vrienden en familie heb ik er wel zin in!

Dikke kus
Fonnie