Ongelofeloos

Lieve allemaal,

hier mijn nieuwe berichtje op de site. Na veel aandringen van mensen omdat de laatste al van twee weken geleden was.
Dit heb ik bewust gedaan omdat ik eerst een hele week het werk wilde ervaren voordat ik jullie op de hoogte bracht.

Werk:
Het gaat goed met me, heel goed zelfs. Deze week ben ik begonnen met werken en wow het is echt heel erg gaaf!
Maandag en dinsdag heb ik gewerkt met gehandicapten in een huis dat 'In de ruimte heet'. Het is een huis voor lichamelijk gehandicapten mensen. De oudste is 51 en de jongste 2 jaar. Er is dus vreselijk veel variatie. Ook de mate van gehandicapt zijn verschilt heel erg. Er zijn er een paar die zich heel goed kunnen uitdrukken en duidelijk kunnen maken wat ze willen. Ook zijn er een aantal bij die dat niet kunnen door o.a. spasme. Met deze mensen is het moeilijk communiceren. Een man bijvoorbeeld kan eigenlijk alleen maar met een stift tekenen die je in zijn hand moet stoppen. Meer kan hij niet. Met deze man gaan we dan wat meer wandelen en we vertellen gewoon veel. Ook lees ik verhalen voor. De meesten vinden dit wel erg leuk.
De jongste bewoners zijn een jongen en een meisje van ongeveer 2 jaar. Zij zullen nooit kunnen lopen omdat hun benen vergroeid zijn. Het meisje is waarschijnlijk ook nog doof.
Het is heerlijk om met deze mensen te werken en te merken dat ze het fijn vinden als je er bent.
Wie had dat gedacht? Ik was toen ik 8 was nog bang voor gehandicapten en nu werk ik ermee. Ik geniet er echt van!

Woensdag en donderdag heb ik gewerkt in het lotjeshuis. Hier wonen kinderen, als het goed is, tijdelijk. Ze zijn tussen de 0 en 5 jaar en wachten op adoptie of om weer terug naar huis te gaan.
Het is een hele bevalling om daar 's ochtends te werken. Eerste help ik met het douchen (baden, zoals dat hier heet) van de kinderen of ik maak alle bedjes van boven tot onder schoon. Daarna kunnen de kinderen gaan eten, maar dit duurt altijd even. In dit half uurtje hebben de kinderen geen speelgoed en tja...als je drie jaar bent ga je op dat moment natuurlijk anderen irriteren. Ze zijn nog zo jong en hebben vaak al zoveel meegemaakt dat ze heel erg voor zichzelf opkomen en aandacht vragen in negatieve zin.
Ze kunnen moeilijk dingen delen dit merk je als ze na het eten wel speelgoed hebben.
Ze bijten, slaan en schoppen elkaar veel, vooral om zichzelf in bescherming te nemen. Dit gedrag wordt wel afgekeurd maar de kleine kinderen worden hiervoor door de ' Tanti's' niet gestraft.
Hier is het ook heel dankbaar om te werken. De kinderen wat extra aandacht geven en even knuffelen dat doet me heel goed. Hiervoor ben ik gekomen!
In beide huizen wordt elke ' verzorger' Tanti genoemd. Dit is een algemeen woord. Je hoort dus de hele tijd kinderen 'Tanti' roepen. Erg leuk, maar soms ook vermoeiend.
Ik heb nog geen foto's gemaakt. dit vond ik wat vroeg. Maar...ze komen wel.
Heerlijk, heerlijk, heerlijk.

Andere gebeurtenissen:
ROBERT en JESSICA zijn geslaagd!!!! Ze hebben hun HBO-diploma. Langs deze weg wil ik ze wel even heel hartelijk feliciteren. Vanavond drink ik dr een drankje op! Ook natuurlijk andere klasgenoten die geslaagd zijn: gefeliciteerd!
Robert: Bedankt voor het bellen. Echt supergaaf om jouw en mijn surrogaat-zusje even te horen!

Owkee nu even de minder persoonlijke berichten.
Woensdag gaan we kijken in ons nieuwe huis want volgende week maandag gaan we verhuizen. Ik heb nu al bedacht dat ik maar een paar boeken hier moet laten want heb vandaag slippers en een heel cool rokje gekocht. Hihi, zodra ik het adres weet laat ik het jullie weten. Het is nog even onbekend omdat er wat geschoven wordt, maar daar volgende keer meer over.

Ik geef jullie 1 tip: als je naar Suriname gaat zorg dat dat je goed muggenspul hebt en je goed insmeert. Mijn teller staat namelijk nu op 36. (die je nu nog kunt zien en voelen)

Met de scooter gaat het heel goed. Het is ideaal om mee naar het werk te rijden. Anders had dit echt heel veel geld gekost en hadden we elke keer erg ver moeten lopen.

Verder heb ik gisteren het huis schoongemaakt omdat vanavond de familie Lalbihari komt eten. We gaan echt Hollands voor ze koken. Aardappels, bloemkool en een hamburger. Volgende week zaterdag gaan we daar barbequen als afscheid.

Morgen voor het eerst stappen. Ik heb er erg veel zin in en weet nog niet wat ik aan ga trekken. Whoeiiii

Nou...eigenlijk ben ik wel een beetje door mijn stof heen. Best wel lang geschreven toch?

Ik zal nog wat foto's toevoegen zodat jullie je een beetje in Suriname kunnen wanen.

Iedereen een hele dikke knuffel en ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat:D

Dikke kus
Fonnie